Kantoor in beeld

In de rubriek 'Kantoor in beeld' neemt journalist en branchekenner Dick Spelt je mee naar de werkplek van CFD-leden. Hier laat hij hen aan het woord over hun passie, bedrijfsvoering en overige activiteiten waarmee men in de dagelijkse adviespraktijk in aanraking komt. 

 

Deze editie neemt Dick je mee naar  Paul van Brederode,  collega te Haren en eigenaar van 

Van Brederode Financieel Adviseurs

 

 

Van Brederode: “Alles bepalende overheid is recept voor ellende”

 

De geschiedenis van Van Brederode Financieel Adviseurs in Haren is een beetje de geschiedenis van het intermediair tijdens de laatste drie decennia. Direct na de schoolbanken begon Paul van Brederode bij een concern-assurantiekantoor van Nationale-Nederlanden. In 1993 startte hij samen met zijn vrouw een eigen kantoor, koos daarbij voor de papierloze route met een archief van 3,4 miljoen documenten (“elk document direct onder de knop”) Vervolgens bracht hij in 1999 de polisadministratie onder bij een provider. Na een periode waarin het bedrijf zich richtte op pensioenadvies en bemiddeling (“na provisieverbod niet meer interessant” ) reserveerde hij in 2007 geld om na de voorspelde crisis portefeuilles te kunnen kopen. “Na zes portefeuilles en een meerderheidsbelang in een kantoor dat twee zo groot was, hebben wij nu een ‘echt’ kantoor met acht medewerkers en in totaal 5FTE”, zegt hij. “Een goed uitgangspunt. Zeker nu ik weet dat mijn zoon, die ook in de zaak werkt, dit als een mooie uitdaging ziet.”

 

Van Brederode gruwt van een te dominante overheid en te weinig marktwerking en gelooft heilig in eigen initiatief. Het rebelse zit mogelijk in de genen want hij is directe familie van Hendrik van Brederode, bijgenaamd de “grote geus” die als aanbieder van het smeekschrift der edelen in 1566 aan de wieg stond van de Nederlandse Staat. Je eigen organisatie bouwen staat bij hem hoog in het vaandel. “Sinds 2015 ben ik bezig ons zelf gebouwde geautomatiseerde adviesprogramma verder te verbeteren en te integreren. Ik had dit graag met collega’s gedaan maar kennelijk ben ik niet in staat om bij anderen de vonk over te brengen. Daarom doen wij het maar zelf.” Geautomatiseerde portefeuille-analyse en dito klantbehandeling is volgens hem de toekomst, met name omdat je kosten kunt reduceren door routinematige werkzaamheden te automatiseren. “Hoogwaardig advies moet

breed beschikbaar zijn tegen lage kosten. Dat kan door verzekeringsvakkennis van bollebozen in de computer te stoppen. Wij hebben een manier gevonden om dit te doen.”

 

Met welke verzekeraars doen jullie zaken?

Rechtstreeks met de grote verzekeraars en een aantal gespecialiseerde zoals onder andere De Vereende, Scildon, Hienfeld en via Voogd & Voogd ook nog, Surebusiness, DAK en Nedasco.

 

Van welke organisatie(s) zijn jullie lid?

Van CFD, EFD, Adfiz

 

Op welke adviesterreinen zijn jullie actief?

Schade-, vermogens- en inkomensverzekering zowel zakelijk als particulier.

Pensioen en hypotheken hebben we binnen ons kantoor(gebouw) uitbesteed aan gespecialiseerde collega’s met hun eigen bedrijf.

 

Wat is het voornaamste marktgebied van jullie kantoor?

Groningen en omgeving

 

Zijn er plannen om de dienstverlening uit te breiden?

Op dit moment niet

 

Hanteren jullie een abonnementensysteem en/of fee of factureren jullie uren?

We factureren voor AOV advies en -onderhoud alsmede advies vermogen (ORV en lijfrente). We hebben geen abonnementen (op onderhoud en dienstverlening) omdat ik vind dat je dan ook echt op vaste tijden moet leveren, presteren, onderhoudsgesprekken moet doen etc. Dat is voor ons nog niet haalbaar. Ik zie dat bij collega’s waar klanten de abonnementen opzeggen omdat ze niks horen en dan niet willen betalen voor niks. Ik snap dat de klant dat zo ervaart.

 

Welke persoon of organisatie heeft de branche schade berokkend?

Jan Kees de Jager met zijn provisieverbod. Ik vermoed dat hij dit niet zelf bedacht heeft want zo slim schat ik hem niet in, maar wie dat dan wel bedacht heeft weet ik niet.

 

Hoe kijkt u aan tegen actieve transparantie bij schadeprovisie?

De AFM moet controleren op naleving van de Wet. Eén van die onderdelen is zorgplicht. Ik heb altijd gezegd: op een gegeven moment gaat de AFM vragen wat wij voor die provisie doen. De AFM kan dat natuurlijk nooit op postniveau controleren of de adviseur de zorgplicht goed invult, maar ze kunnen we wel de consument inschakelen door ons te verplichten te laten zien wat je verdient aan een polis. Dan gaat de consument vanzelf de vraag stellen: “beste adviseur wat doe je eigenlijk voor die provisie?” en als dat niet zo veel is wat je doet, dan is de volgende vraag natuurlijk: “kan dat niet wat minder?”

 

Hebben wij ooit met z’n allen een verkeerde afslag genomen in deze sector?

Ja, ik denk het wel. Toen de STE door Arthur Doctors van Leeuwen werd omgebouwd tot AFM, had ik een kennis die daar werkte als beleidsmedewerker. Hij stelde mij eens de vraag: “Er zijn 16.000 (met nadruk op ‘zestienduizend!!!’ hypotheekadviseurs in Nederland, is dat niet heel erg veel?” Ik vroeg hem of hij wist hoeveel kappers, supermarkten of fietsenmakers er zijn, misschien zijn dat er ook wel heel erg veel. Dat wist hij niet, maar 16.000 hypotheekadviseurs vond hij veel te veel omdat die allemaal producten sloten die de consument volgens hem niet nodig hadden. Er werden in die jaren op academisch niveau rekenexercities gedaan die erg kort door de bocht waren. Een soort van Peter-principle, waarbij een heleboel mensen eigenlijk incompetent zijn en (daarom) dingen doen die – volgens de beleidsmakers – niet nodig zijn. Waarna wij als samenleving maatregelen moeten nemen om dat te beteugelen. We hebben gezien dat die meningen van individuen, beleid van de overheid zijn geworden. Zoiets als “hij zal het wel weten want hij is deskundig, dus nemen we dat over”. Er was een tendens dat de overheid ging bepalen wat te veel, te weinig, of genoeg was. Ergo: veel te veel overheidsbemoeienis en geen vrije marktwerking. Dat is een recept voor ellende. Niettemin zijn er in de sector ook heel veel goede dingen gedaan, de cowboys zijn uit de markt en het niveau van adviseren is echt omhoog gegaan. Dat is heel goed.

 

Wat vindt u van de huidige rol van de verzekeraars?

Verzekeraars zijn opportunisten. De tijd dat je als samenwerkende partij kon rekenen op een verzekeraar is helemaal voorbij.

Ik bedenk me bij alles wat ik doe en adviseer nu: “wat als we de verzekeraar nodig hebben (bij een schade), kunnen ze de vingers er dan achter krijgen om niet te betalen”? En zo timmeren we de zaken dan dicht, zonder ook maar één los eindje.

 

Hoe kijkt u aan tegen de rol en de invloed van de AFM in de branche?

Zie hiervoor: Een wetgever, controleur/politiemacht, rechter en beul in één organisatie gaat natuurlijk niet goed. AFM is natuurlijk geen wetgever, maar hun invloed is wel erg groot, met name op de politiek. Ze zijn immers de ‘autoriteit’ op financieel gebied. Bovendien leggen ze de wet ook uit. De ene keer wat ‘eng’, de andere keer dezelfde wet wat ruimer. Zoals integraal advies en advies op maat. Maar zoveel macht bij één organisatie is niet goed. Dat is de Sovjet-Unie 2. Moeten we niet willen!

 

Opvallendste nieuwsitem tijdens de afgelopen maanden?

Actieve provisietransparantie en de onverklaarbare draai ten gunste van Corperate (verzekeraars), die Wopke Hoekstra maakte.

 

Dit maakt het vak voor mij nog steeds boeiend?

Klanten helpen verstandige dingen te doen.

 

De reden waarom het intermediair altijd in een behoefte blijft voorzien is voor mij?

Er zijn weinig echt mondige consumenten. Ze hebben wel een grote mond, maar bij financiële zaken blijven ze hulp nodig houden. En het provisieverbod heeft één ding wél heel goed neergezet: de adviseurs kunnen geen ‘partner in crime’ meer zijn voor verzekeraars doordat ze om te kopen zijn met leuke dingen zoals feestjes, boottochtjes en bonusprovisies etc. De adviseurs zijn nu het inkoopkanaal voor de klant. Dat verklaart ook de veranderde houding van verzekeraars tegenover de adviseur. We zijn geen boezemvrienden meer. Verzekeraars zijn de fabriek, de adviseur is de distributeur. En natuurlijk probeert de fabriek ook online te verkopen, maar het allerbeste product voor de klant? Dat moet iemand uitzoeken die verstand van zaken heeft en juist dat onderdeel, is van essentieel belang voor de consument. Hebben wij dus teveel adviseurs in Nederland? Nee, als je dit als uitgangspunt neemt, hebben we veel en veel te weinig adviseurs. De consument kan momenteel echt niet overal goed geholpen worden omdat er aan veel belangrijke onderdelen van een financieel advies geen verdienmodel meer zit. Dat is met het provisieverbod op uitvaart, risicoverzekeringen en AOV volledig om zeep geholpen. Dat heeft de overheid (op advies van AFM denk ik) niet goed gezien en daarom is er iets gerepareerd wat goed was. Nu is het stuk, echt helemaal stuk!

 

Dick Spelt